Uitwerking schriftelijke toets GRONDSTOFFENONDERZOEK 16 februari 1999

Monografie theofylline-ethyleendiamine

1. Door het toevoegen van zuur neemt het gedeprotoneerde theofylline eten proton op en slaat als zuur neer.
   Dit is dus het precipitaat waarvan het smeltpunt wordt bepaald. (2 pt)
2. In het filtraat is het ethyleendiamine aanwezig.
   Dit gaat een reactie aan met twee benzoylchloride-moleculen. (4 pt)
   Alternatieven
   • Eénwaardig derivaat: 3 pt
   • Complex met theofylline: 0 pt
3. Er bestaat ook theofylline-ethyleendiamine.1aq.
   Om het onderscheid te maken wordt de test op het watergehalte als identiteitstest opgenomen.
   (Ook al weet je niet dat er ook een monohydraat van aminofylline bestaat, is deze vraag te beantwoorden.) (2 pt).
4. Testoplossing: 0,2 g in 10 ml ® 20 mg/ml

Referentieoplossing: 0,5 ml testoplossing in 100 ml ® 0,1 mg/ml
0,1 / 20 x 100% = 0,5 %
(5 pt)
5. Aangezien het kookpunt van ethyleendiamine 116 ° C zal bij 100-105 °C ook een aanzienlijk deel van het ethyleendiamine verdampen.
   Hierdoor is een bepaling van watergehalte d.m.v. het bepalen van het drooggewicht niet mogelijk. (5 pt)
6. Test C op zware metalen wordt in het algemeen uitgevoerd indien:
   • - de te onderzoeken grondstof een gekleurde oplossing in water geeft;
   • - de stof de zware metalen absorbeert, waardoor de metalen niet met S^2- kunnen reageren;
   • - de stof de reactie op één of andere manier stoort.
   Als deze antwoorden gegeven worden: 5 pt Voor een oplossing van theofylline-ethyleendiamine in water geldt dat de oplosssing na een tijdje "cloudy" wordt. Tevens geldt voor de oplossing dat deze lichtgeel gekleurd is. Dit kan de waarneming mogelijk beïnvloeden, dus deze reden is ook goed. (5 pt)

7. a) De pK_a van theofylline is 8,6. Hierdoor is een goede pH-sprong in waterige milieu niet mogelijk. Het zilver uit de AgNO₃ gaat een verbinding aan met het theofylline, waardoor de H⁺ vrijkomt en met NaOH getitreerd kan worden. (5 pt)
   b) Theofylline kan wel getitreerd worden in niet-waterig milieu, bijv. in DMF met NaOH. Een andere mogelijkheid is om in een mengsel van mierezuur en azijnzuuranhydride theofylline als base met perchloorzuur te titreren. (5 pt)

Monografie fenylefrine HCl

8. 1. De uitgang �on verraadt al dat het hier een stof met een ketongroep betreft.
      Deze wordt dus gelimiteerd met de test op de ketonen. (4 pt)
   2. Fenylefrine base zal niet oplossen in water.
      Dus bij de voorproeven zal het al te voorschijn komen (ook bij het uiterlijk van oplossing S).
      Verder zal fenylefrine base in grote hoeveelheden invloed hebben op de zuurgraad en specifieke optische rotatie.
      Tijdens de identificatietesten en test op verwante verbindingen zal het verder niet ontdekt worden.
      Verder zal ook de uitkomst van de gehaltebepaling veranderen bij ruime hoeveelheden fenylefine base. (4 pt)
   3. Fenylpropanolamine HCl is een verwante verbinding en wordt gedetecteerd bij de DLC op verwante verbindingen. (Eventueel ook bij de specifieke rotatie) (4 pt)
   4. (S)... is de rechtsdraaiende variant en zal de specifieke optische rotatie beïnvloeden.
   5. KOH zal invloed hebben op de zuurgraad. Ook zal bij bepalen van de sulfaatas het kalium opgemerkt worden. (4 pt)

   Monografie glycerolmonostearaat 40-50

9. • Identiteit: accoord
   • Zuiverheidstests
     - Zuurgetal: gemiddeld 3,0 (eis £ 3,0); accoord; (Waarden liggen 4,2% uit elkaar).
     (Onduidelijk of waarden zuurgetallen waren of aantal ml?)
     - Joodgetal: uitrekenen levert op: 2,70 en 3,77. Niet middelen! Duplo's verschillen 20% ®
     herkeuren (nog een titratie uitvoeren). Let op titercorrectie!
     - Verzepingsgetal: niet uitgevoerd ® herkeuren
     - Vrij glycerol: accoord
     - Sulfaatas: afronden naar 0,1% ®accoord
     
   • Watergehalte:
     - uitrekenen levert op: titer 4,15 mg/ml (duplo's 4,01 en 4,28) m1: 1,9% en m2: 2,0%, Gemiddeld 2,0% ® accoord
     
   • Gehalte:
     - Bij uitrekenen hoeft geen rekening gehouden te worden met het watergehalte! (- 2 pt)
     In de "assay" staat dat het aantal ml gebruikt in de titratie niet minder dan 85% mag bedragen dan het aantal ml van de blanco.
     Iedereen die het heeft opgemerkt: + 2 pt, indien ook de berekening wordt getoond.
     Let op: verdunningsstap en reactieverloop (1:2)!!
     m1: 50,0% en m2: 47,1%. Grote spreiding, beide binnen de eis. Totale gehaltebepaling overdoen.
     
   • Conclusie: Herkeuren of afkeuren (met goede argumenten)
     Identiteit accoord, zuurgetal eventueel over, joodgetal extra bepaling, verzepingsgetal uitvoeren en gehalte opnieuw.
     Analist bijscholen die dit onderzoek heeft uitgevoerd !
     (totaal 25 pt)

10. Zuurgetal: limitering van vetzuren (en minerale zuren). Bij bewaren kan door ontleding het zuurgetal toenemen.
    Joodgetal: zuiveringscriterium bij vaste vetten, waarbij het gehalte aan onverzadigde bindingen wordt gelimiteerd.
    (totaal 5 pt)

11. Zoals uit de monografie blijkt, wordt er een aparte test op glycerol uitgevoerd.
    Deze gehaltebepaling verloopt op dezelfde manier als de gehaltebepaling voor glycerolmonostearaat.
    Wanner het glycerol niet wordt verwijderd, dan wordt het gewoon meebepaald. (5 pt)
12. In perjoodazijnzuuroplossing is natriumperjodaat de stof die een reactie aangaat met een monoglyceride.
    In dit geval is dat na verwijdering van glycerol het glycerolmonostearaat.
    Het glycerolmonostearaat reageert met perjodaat volgens de reactie van Malaprade ( 5 pt).

    RO-CH₂-CHOH-CH₂OH + JO₄^- = RO-CH₂-CHO + H₂CO + JO₃^- + H₂O

    Het KI reageert in zuur milieu zowel met de overmaat perjodaat als het onstane jodaat. (5 pt)
    

    IO₄^- + 8 H⁺ + 7 I^- = 4 I₂ + 4 H₂O

    IO₃^- + 6 H⁺ + 5 I^- = 3 I₂ + 3 H₂O

    Bij deze reactie onstaat I₂ dat getitreerd wordt met thiosulfaat. (2 pt)
    

    I₂ + 2 S₂O₃ = 2 I + S₄O₆

    (totaal 12 pt)

10 september 1999